Z-bestandsindeling

Algemene Z-archiefinformatie

Z-archieven zijn een verouderd bestandscompressieformaat dat voornamelijk wordt gebruikt op UNIX- en vroege Linux-systemen. Ze maken gebruik van het Lempel-Ziv-Welch (LZW)-algoritme, dat bij de introductie een baanbrekende methode voor datacompressie was. Het Z-formaat is ontworpen om de grootte van bestanden te verkleinen door repetitieve gegevenspatronen efficiënt te coderen, waardoor het handig is om schijfruimte en bandbreedte te besparen in een tijdperk van beperkte opslagcapaciteit. Z-archieven comprimeren doorgaans individuele bestanden in plaats van hele mappen, hoewel ze kunnen worden gecombineerd met tools zoals tar om meerdere bestanden tegelijk te archiveren en te comprimeren. Hoewel het Z-formaat grotendeels is vervangen door modernere compressiemethoden, blijft het een belangrijk onderdeel van de computergeschiedenis en wordt het nog steeds aangetroffen in sommige oudere software-archieven en op UNIX gebaseerde systemen.

Z Archief Geschiedenisinformatie

• Jaren 80: Het Z-formaat werd ontwikkeld tijdens de begindagen van UNIX als een manier om bestanden efficiënt te comprimeren en opslagruimte te besparen, wat destijds een kostbare hulpbron was.
• 1983: Het compressieprogramma, dat Z-archieven creëert, werd geïntroduceerd als onderdeel van het UNIX-besturingssysteem. Het werd al snel een standaardhulpmiddel voor bestandscompressie in UNIX-omgevingen.
• Eind jaren tachtig: Naarmate UNIX-systemen wijdverbreider werden, werd het Z-formaat op grote schaal gebruikt in de softwaredistributie, vooral voor het verzenden en opslaan van grote bestanden over netwerken.
• Jaren negentig: De introductie van meer geavanceerde compressieformaten zoals gzip en bzip2 begon het Z-formaat te verdringen vanwege hun hogere compressieverhoudingen en extra functies.
• Jaren 2000: Hoewel het Z-formaat uit de gratie raakte voor de meeste moderne toepassingen, werd het nog steeds ondersteund in UNIX- en Linux-systemen vanwege achterwaartse compatibiliteit met oudere software.
• Heden: hoewel het grotendeels verouderd is, wordt het Z-formaat nog steeds aangetroffen in oudere systemen en in enkele specifieke gebruiksgevallen waarbij compatibiliteit met oudere UNIX-tools vereist is.

Structuur van Z-archief

Het Z-archiefformaat is relatief eenvoudig vergeleken met modernere compressieformaten. Het is ontworpen voor compressie van één bestand en mist enkele van de geavanceerde functies die in nieuwere formaten te vinden zijn. Hier is een overzicht van de structuur van een Z-archief:

• Header: De header van een Z-archief bevat basismetagegevens, inclusief een magisch nummer (0x1f9d) dat het bestand identificeert als een Z-archief. Het kan ook enkele controlevlaggen bevatten die de compressieparameters dicteren, hoewel deze minimaal zijn vergeleken met moderne formaten.
• Gecomprimeerde gegevensstroom: Het hoofdbestanddeel van het Z-archief is de gecomprimeerde gegevensstroom, waarin de bestandsgegevens worden opgeslagen nadat ze zijn verwerkt door het LZW-compressie-algoritme (Lempel-Ziv-Welch). De gegevens worden gecomprimeerd in een enkele continue stroom, wat betekent dat het hele bestand moet worden gedecomprimeerd om toegang te krijgen tot een deel van de gegevens.
• Einde van bestand (EOF)-markering: Het Z-formaat heeft geen formele voettekst zoals sommige andere formaten. In plaats daarvan markeert het einde van de gecomprimeerde datastroom het einde van het archief. Er zijn geen ingebouwde checksums of integriteitsverificatiefuncties in het standaard Z-formaat.

Z-compressiemethoden

Het Z-formaat is voor compressie uitsluitend afhankelijk van het LZW-algoritme (Lempel-Ziv-Welch). Deze methode was voor die tijd innovatief en valt op door de balans tussen eenvoud en efficiëntie. Hier is een nadere blik op de compressiemethode die wordt gebruikt in Z-archieven:

1. LZW-compressie: Het LZW-algoritme is een op woordenboeken gebaseerde compressietechniek die repetitieve gegevensreeksen vervangt door kortere codes, waardoor de totale bestandsgrootte wordt verkleind. Het is een verliesvrije compressiemethode, wat betekent dat de originele gegevens perfect kunnen worden gereconstrueerd uit het gecomprimeerde bestand. LZW werd populair in de begindagen van bestandscompressie vanwege de relatief hoge compressie- en decompressiesnelheden.
2. Geen extra filters of methoden: In tegenstelling tot moderne compressieformaten die mogelijk verschillende filters en aanvullende compressiemethoden ondersteunen, gebruikt het Z-formaat alleen LZW zonder optionele filters of verbeteringen. Deze eenvoud is zowel een kracht als een beperking, omdat het het formaat eenvoudig te implementeren maakt, maar minder flexibel en efficiënt in vergelijking met nieuwere formaten.
3. Geen integriteitscontroles: Het Z-formaat bevat geen ingebouwde checksum-mechanismen zoals CRC32 of SHA-256 voor het verifiëren van de gegevensintegriteit. Als gevolg hiervan is het detecteren van corruptie binnen een Z-archief een grotere uitdaging, waarbij in plaats daarvan wordt vertrouwd op externe methoden of het gedrag van het decompressieproces.

.Z-extensie ondersteunde bewerkingen

Aspose.ZIP biedt uitgebreide ondersteuning voor het werken met Z-archieven, die vaak worden gebruikt in Unix-achtige besturingssystemen. Deze functionaliteit vereenvoudigt het beheer en de manipulatie van gecomprimeerde bestanden binnen uw applicaties. Dit is hoe Aspose.ZIP u in staat stelt:

• Extractie Z-archieven: Extraheer eenvoudig alle inhoud uit een .z-archief. Aspose.ZIP zorgt ervoor dat de integriteit en originele structuur van uw gegevens behouden blijven tijdens het extractieproces.
• Precieze selectieve extractie: Target specifieke bestanden binnen een .z-archief voor extractie. Hierdoor kunt u gegevens selectief herstellen op basis van bestandsnamen of andere criteria, waardoor uw workflow wordt geoptimaliseerd en tijd wordt bespaard.
• Gestroomlijnde compressie: Maak Z-archieven van bestanden en mappen rechtstreeks binnen uw toepassingen. Aspose.ZIP maakt gebruik van de efficiënte LZMA2-compressiemethode om de bestandsgrootte aanzienlijk te verkleinen, waardoor waardevolle opslagruimte wordt bespaard. Maak gebruik van deze functionaliteit voor het archiveren van gegevens, back-ups of efficiënte bestandsoverdracht.
• Aanpassingsopties: Verfijn uw compressieproces door de compressieniveaus en andere parameters aan te passen. Met Aspose.ZIP kunt u een evenwicht vinden tussen de compressiesnelheid en de resulterende bestandsgrootte. U kunt het proces aanpassen om te optimaliseren voor snellere compressie of maximale compressie te bereiken voor specifieke behoeften.

Structuur van Z-bestandsarchief

Het .Z-bestandsformaat, een oudere compressiemethode, is gestructureerd om eenvoudige, efficiënte compressie te bieden met behulp van het LZW-algoritme. Hoewel eenvoudiger dan modern, zoals formats .xz , is de Z-bestandsstructuur nog steeds cruciaal om te begrijpen hoe gegevens werden verwerkt in vroege UNIX-systemen. Hier is een overzicht van de structuur van een .Z-archief:

1. Bestandskop:

   • Magische bytes: het bestand begint met een magisch getal (0x1f9d), dat het identificeert als een .Z-gecomprimeerd bestand. Dit is cruciaal voor het herkennen van het bestandstype tijdens het decomprimeren.
   • Vlaggen: de header kan basisvlaggen bevatten die bepalen hoe de compressie is uitgevoerd. Deze vlaggen kunnen aangeven of bepaalde optionele functies, zoals het gebruik van codes met variabele lengte, worden gebruikt.

2. Gecomprimeerde gegevensstroom:

   • Gecomprimeerde LZW-gegevens: het hoofdgedeelte van het .Z-bestand bevat de daadwerkelijke bestandsgegevens die zijn gecomprimeerd met behulp van het LZW-algoritme (Lempel-Ziv-Welch). De gegevens worden opgeslagen als een enkele continue stroom gecomprimeerde informatie, waardoor redundantie wordt verminderd door repetitieve gegevenspatronen te coderen met kortere codes.
   • Geen blokken of segmentatie: in tegenstelling tot complexere formaten die gegevens in blokken of segmenten verdelen voor onafhankelijke compressie en eenvoudiger foutherstel, comprimeert het Z-formaat het hele bestand in één keer. Deze eenvoud was voordelig voor de beperkte computerbronnen van die tijd, maar kan een nadeel zijn als het bestand beschadigd is.

3. Einde van bestand (EOF)-markering:

   • Impliciete beëindiging: het Z-formaat heeft geen expliciete einde-van-bestandsmarkering of voettekst. De gecomprimeerde datastroom loopt gewoon door totdat het einde van het bestand is bereikt. Het decompressieproces gaat door totdat alle gegevens zijn geëxtraheerd of totdat er een fout wordt aangetroffen.
   • Geen ingebouwde integriteitscontroles: In tegenstelling tot moderne compressieformaten bevatten .Z-archieven geen checksums of andere mechanismen voor het verifiëren van de gegevensintegriteit binnen de bestandsstructuur. Dit gebrek aan ingebouwde foutdetectie betekent dat corruptie alleen kan worden opgemerkt tijdens decompressie als de uitvoergegevens onvolledig of onjuist zijn.

4. Optionele metadata:

   • Minimale metadata: het Z-bestandsformaat is erg basic en ondersteunt geen aanvullende metadata zoals bestandsnamen, tijdstempels of uitgebreide attributen binnen het gecomprimeerde bestand. Dergelijke informatie zou extern moeten worden verwerkt, meestal door het bestandssysteem of de bijbehorende bestanden.

Populariteit van het Z-archiefformaat

Het .Z-bestandsformaat was erg populair tijdens de begindagen van UNIX- en vroege Linux-systemen, vooral in de jaren tachtig en negentig. Het werd een standaard voor het comprimeren van bestanden op deze platforms vanwege het relatief efficiënte gebruik van opslagruimte en de snelle decompressietijden. Het formaat werd vaak gebruikt voor het distribueren van software, systeemupdates en grote gegevensbestanden, vooral in omgevingen waar de opslagcapaciteit beperkt was. Hoewel het Z-formaat grotendeels is vervangen door modernere compressieformaten zoals gzip en bzip2 , blijft het ondersteund voor oudere compatibiliteit op veel UNIX- en Linux-systemen. Ondanks de afname van het algemene gebruik, wordt het Z-formaat nog steeds aangetroffen in bepaalde archiefcontexten en oudere softwareopslagplaatsen, waardoor het een niche maar belangrijke rol blijft spelen in de computergeschiedenis.

Voorbeelden van het gebruik van Z-archieven

In deze sectie vindt u codevoorbeelden die laten zien hoe u Z-archieven kunt comprimeren en decomprimeren met C# en Java. Hieronder staan ​​voorbeelden waarin de klasse ZArchive wordt gebruikt om met Z-bestanden te werken, en illustreert hoe ze programmatisch kunnen worden beheerd in zowel C#- als Java-omgevingen.

    using (FileStream source = File.Open("alice29.txt", FileMode.Open, FileAccess.Read))
    {
        using (ZArchive archive = new ZArchive())
        {
            archive.SetSource(source);
            archive.Save("alice29.txt.Z");
        }
    }

    FileInfo fi = new FileInfo("data.bin.Z");

    using (ZArchive archive = new ZArchive(fi.OpenRead()))
    {
        archive.Extract("data.bin");
    }

    try (FileInputStream source = new FileInputStream("alice29.txt")) {
        try (ZArchive archive = new ZArchive()) {
            archive.setSource(source);
            archive.save("alice29.txt.Z");
        }
    } catch (IOException ex) {
    }

    try (ZArchive archive = new ZArchive("data.bin.Z")) {
        archive.extract("data.bin");
    }

Aspose.Zip offers individual archive processing APIs for popular development environments, listed below:

Aanvullende informatie

• Werken met Z-archieven

Mensen hebben ernaar gevraagd

1. Wat is een Z-bestand en waarin verschilt het van andere gecomprimeerde bestandsformaten zoals ZIP of GZIP?

Een Z-bestand is een gecomprimeerd archief gemaakt met behulp van het Lempel-Ziv-Welch (LZW)-algoritme, dat vaak wordt gebruikt op UNIX-systemen. In tegenstelling tot ZIP of GZIP, die moderner zijn en betere compressieverhoudingen en extra functies bieden, is het Z-formaat eenvoudiger en was populair in de begindagen van de computer. Z-bestanden worden doorgaans aangetroffen in oudere softwaredistributies of oudere systemen.

2. Worden Z-bestanden tegenwoordig nog steeds vaak gebruikt?

Z-bestanden worden tegenwoordig niet vaak gebruikt, omdat ze grotendeels zijn vervangen door efficiëntere compressieformaten zoals GZIP, BZIP2 en XZ. Z-bestanden worden echter nog steeds ondersteund op veel UNIX- en Linux-systemen vanwege oudere compatibiliteit, en ze kunnen nog steeds worden aangetroffen in oudere software-archieven.

3. Kan ik een Z-bestand converteren naar een ander formaat zoals ZIP of GZIP?

Ja, het is mogelijk om een ​​Z-bestand direct naar een ander formaat te converteren. U kunt een specifiek item uit een Z-archief rechtstreeks in het geheugen extraheren zonder een tussenbestand te maken. Dit zorgt voor een naadloze integratie met andere compressieformaten zoals gzip of zip.